Perfectionisme: het masker van controle
Ik dacht dat het gewoon was wie ik was.
Die onrust in mijn hoofd. Die constante stem die zei: “Het kan beter.”
Ik dacht dat ik nou eenmaal iemand was die pas rust vond als alles perfect was.
Tot ik ontdekte dat perfectionisme niet mijn karakter was, maar een beschermlaag. Mijn masker van controle.
De kracht die me klein hield
Lang dacht ik dat mijn bewijsdrang mijn kracht was.
Ik was zorgzaam, behulpzaam, verantwoordelijk — en altijd bezig om te zorgen dat ik gezien werd als ‘goed genoeg’.
Ik las boeken van Brené Brown (De moed van imperfectie), van Michael Pilarczyk (Master Your Mindset), volgde opleidingen, cursussen, workshops… en langzaam begonnen de puzzelstukjes te vallen.
Wat ik als ‘sterk’ zag, bleek een overlevingsstrategie.
Perfectionisme was niet mijn drive voor kwaliteit — het was angst in vermomming.
Angst om fouten te maken.
Om afgewezen te worden.
Om kwetsbaar te zijn.
De muur die ik zelf had gebouwd
Ik ontdekte dat perfectionisme me beschermde tegen schaamte en pijn.
Maar ook tegen verbinding.
Want zolang ik mijn ‘perfecte zelf’ liet zien, kon niemand mij écht zien.
En dat was misschien nog wel het pijnlijkst.
Perfectionisme kostte me meer dan ik ooit doorhad:
- Rust. Mijn hoofd stond nooit uit.
- Spontaniteit. Alles moest eerst doordacht zijn.
- Verbinding. Want wie zou mij accepteren als ik mijn imperfectie liet zien?
De ommekeer
De echte verandering begon niet met nóg een cursus of nóg een to-do-lijst.
Die begon toen ik mezelf in de spiegel durfde aan te kijken.
Ik ging onderzoeken:
Waarom doe ik wat ik doe?
Wat heb ik ooit gemist, waardoor ik zo graag erkenning wil?
Waar bescherm ik mezelf eigenlijk tegen?
Ik ontdekte dat ik als kind al voelde dat ik pas goed genoeg was als ik presteerde, glimlachte, het juiste deed. Die overtuiging nestelde zich diep.
Maar die overtuiging is niet wie ik ben.
Die is ontstaan. En wat ontstaan is, kun je transformeren.
Van overleven naar leven
Vandaag is mijn perfectionisme er soms nog.
Maar het is niet meer mijn stuurman.
Ik weet nu wie ik ben.
En wat míj mij maakt.
Mijn bewijsdrang heeft plaatsgemaakt voor zelfwaardering.
Mijn controle voor vertrouwen.
Mijn angst voor zachtheid.
En dat voelt… krachtig. Gezond. Vrij.
Dit gun ik jou ook
Ik geloof dat je pas écht kunt groeien als je stopt met jezelf aanpassen, en begint met jezelf ontmoeten.
Kwetsbaar. Echt. Moedig.
Daarom heb ik het minitraject ‘Ontmoet Jezelf’ ontwikkeld.
Een zachte, stevige reis van drie maanden, waarin jij leert:
- hoe perfectionisme jou stuurt (en hoe jij de regie terugpakt)
- waar jouw belemmerende overtuigingen vandaan komen
- hoe je ruimte maakt voor wie jij werkelijk bent
Voel je je geraakt en wil je info over het traject? Of heb je een andere vraag?
Vraag hier de folder van het minitraject en plan je gratis SENSE Talk gesprek
Je hoeft het niet perfect te doen.
Je hoeft alleen maar te beginnen.
Op jouw zelfliefde, zachtheid en groei,
Danielle
Recente reacties